Renderend Landschap en subsidie

Een mooi landschap is wat de burger wil. Hagen, singels, bosschages, kleurrijke akkerranden, etc. Maar al die mooie landschapselementen leveren de boer die het landschap in de meeste gevallen vormgeeft, niks op. Vandaar de roep om subsidies: de boeren zouden betaald moeten worden om zo’n nostalgisch landschap opnieuw in te richten. Het ‘Deltaplan voor het Landschap’ vroeg daartoe 750 miljoen euro subsidie per jaar. Die subsidie is er nooit gekomen en bovendien kwam daar de crisis vanaf 2008 overheen. Deltaplan exit.

Wij hebben van meet af aan een andere positie gekozen in deze discussie. Onze inzet was dat die nieuwe landschapselementen ook rendement voor de boer zouden moeten opleveren. Om dat te bereiken zou je ze moeten opbouwen uit oogstbare planten waardoor er veel minder of zelfs geen subsidie nodig zou zijn om ze te ontwikkelen omdat ze zouden zorgen voor additioneel inkomen voor de boer. Zoals een camping, een boerderijwinkel, een kaasmakerij, etc.

Vanaf 2003 schreef ik over mijn visie en in 2010 brachten Laurette en ik hierover een uitgebreid rapport uit, inclusief gewassen, becijferingen, etc. Helaas ging onze stem echter verloren tegenover die van deskundigen uit de wereld van de natuurbescherming. Onder invloed van o.a. de voedselbosbeweging begon het tij echter te keren.